Nowoczesne kabiny toaletowe w budynkach publicznych mają zapewnić użytkownikom pełną intymność oraz wygodne warunki w czasie krótkich chwil odosobnienia. Nie ma jednak konieczności, aby były one w środku ekskluzywnie wyposażone, wystarczą tam podstawowe akcesoria. Administratorzy obiektów większą uwagę przykładają do zapewnienia klientom swobody ruchów wewnątrz i do minimum ograniczają liczbę przedmiotów, które mogą zabrać tam miejsce.
Kabiny WC w centrach handlowych, placówkach oświatowych czy na dworcach mają dziś maksymalnie uproszczoną konstrukcję. Buduje się je najczęściej z cienkich, ale bardzo wytrzymałych płyt HPL, czyli laminatu. To dość lekki i łatwy w obróbce materiał, a wykonane z niego konstrukcje najczęściej nie mają zabudowanej góry oraz pozostawioną wolną przestrzeń przy podłodze. Ułatwia to wentylację, choć w środku nie ma żadnych instalacji oraz sprawia, że utrzymanie podłogi w czystości staje się bardzo proste. Do minimum zredukowane jest także wyposażenie wnętrza.
Podstawowe wyposażenie kabiny ustępowej
Minimalne wymiary pojedynczej kabiny ustępowej w budynkach publicznych określone są w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. Powinna mieć ona co najmniej 1 m szerokości i 1,1 m długości. Drzwi wejściowe nie mogą być węższe niż 80 cm, a wysokość całej zabudowy musi wynosić przynajmniej 2 m. Wielu administratorów obiektów decyduje się jednak powiększyć powierzchnię środka, aby zapewnić klientom więcej swobody ruchów.
Najwięcej miejsca wewnątrz zajmuje najważniejszy element wyposażenia – miska toaletowa z klapą sedesową. Ma ona najczęściej 35-40 cm szerokości oraz 40-50 cm długości. Choć na rynku dostępne są muszle o większych rozmiarach, to nie ma potrzeby montowania ich w zwykłych kabinach – chyba że są to miejsca przeznaczone do użytku przez np. osób niepełnosprawne czy seniorów borykających się z problemami ruchowymi. Dla nich zaleca się ustawienie armatury o nieco większej długości, co ułatwia im wstawanie, a kabiny te muszą mieć obszerniejsze wymiary. Zbiorniki na wodę do spłukiwania są najczęściej schowane w ścianie tylnej (tzw. systemy podtynkowe).
Drobne akcesoria toaletowej
Kolejnym niezbędnym elementem wyposażenia każdej kabiny ustępowej jest podajnik papieru toaletowego. W budynkach publicznych najczęściej stosuje się zabudowane konstrukcje, które prawie całkowicie zamykają w środku rolkę. Taśmę wyciąga się z nich na zewnątrz przez wąski otwór. Podajniki są montowane do ściany bocznej.
W tylnym rogu pomieszczenia musi stać pojemnik, z którego wystaje rączka szczotki toaletowej. Czasem zestaw ten jest montowany do ścianki, ale z reguły spotkać można jego wersją wolnostojącą. Niekiedy do uchwytu przymocowana jest pokrywka – po odłożeniu szczotki do pojemnika, pokrywka zamyka w środku szczelnie część do szorowania ścianek muszli, a wtedy na zewnątrz nie wydobywają się nieprzyjemne zapachy.
Dobrą zasadą jest mocowanie do wewnętrznej strony drzwi kabiny wieszaczka na ubrania. To drobny element, ale wpływa na poprawę poczucia komfort użytkowników, którzy mogą na nim powiesić płaszcz lub torbę.
Systemy zamykania i otwierania drzwi
Kabina musi posiadać system do zamykania od wewnątrz. Nie musi to być skomplikowany zamek wbudowywany w drzwi, ale wystarczy zwykła zasuwka czy obrotowa blokada. Może to być także specjalny system, który po zamknięciu informują osoby z zewnątrz, że miejsce w środku jest zajęte.
Coraz rzadziej stosuje się klamki do drzwi. Wystarczają najczęściej zwykłe gałki, które są o wiele bardziej trwałym i mniej awaryjnym elementem wyposażenia.
